hip hop - un age dor

 Moja rodzina należy do tych okropnie przemądrzałych I wiem, że to o nas dobrze nie świadczy, ale tak naprawdę uwielbiam to. Moi rodzice oprócz problemów z głową przekazali mi tyle dobrych rzeczy, wiedzy I przekonań, że uwielbiam naszą mądralińskość, nawet jak jest nie słuszna.

Odkąd pamiętam po całym domu leżały książki, a kiedy dorwałam jakąś, musiałam zawsze przeczytać do końca. Lenistwo do nauki było ogromne, ale przyswajanie wiedzy niepotrzebnej mi w szkole- szło idealnie. Moja mama najukochańsza, animator kultury, wiedziała co robić. Ważniejsze było, żebym umiała wyrazić siebie, nauczenie mnie zmywać naczyń szło dużo niżej.

Pamiętam jak w wieku 7 lat odkryłam miłość do Pidżamy Porno, a z każdym niezrozumiałym słowem- wymyślałam własne, tak powstał kłamca ilustracyjny. Muzyka była w domu równie ważna I wciąż mi się przypominają soboty, kiedy mama sprzątała mieszkanie I puszczała sobie na kolumnach Boba Marleya, Pink Floyd czy Jethro Tull I jak łatwo mnie zaraziła miłością do pięknej muzyki, która miała w sobie tyle prawdy.

Kolejną wspaniałą rzeczą, która dostała się do naszego domu, to rap kultura, przyniesiona z ulic Opola przez brata. Street art, dobre rymy, deskorolki, wiszące spodnie, zupełnie inny przekaz bólu, ale równie mądry, więc tak otwarta osoba jak moja mama podchwyciła I polubiła.

Dwa tygodnie temu zupełnym przypadkiem okazało się, że będąc w Marsylii mam możliwość zobaczyć wystawę Hip Hop- Un Age Dor, którą zajarałam się od wejścia. Bez znaczenia było nawet to, że wszystko było opisane po francusku. Mieli zebrany świetny materiał o rozwoju hip hopu. Ulotki na koncert, Chaka Khan śpiewała w jakimś zapyziałym klubie w 79. Zdjęcia starych podręczników do nauki breakdance’u. Stare nagrania video, głosy śpiewające prosto z ulicy, niby nic nie znaczące, jak wszystko się zmieniało na przestrzeni 50 lat.

Znam wielu ludzi, do których rap nie przemawia w ogóle I rozumiem to, że nie każdy może poczuć to, ale ludzie, w kwestiach rozwojowych proponuję otwierać się na wszystko, bo nigdy nie wiesz, gdzie się czegoś nowego możesz nauczyć, a raperzy też potrafią dużo ważnych rzeczy poruszyć, co przypomniało mi się tamtego dnia we Francji.