całkowicie swoją drogą

 Ponoć trzeba w życiu iść swoją drogą. Całkowicie swoją drogą. Z tego co mi wiadomo, jest jednak tego życia I drogi stworzony pewien schemat. Coś jakby, szkoła, studia, dobra praca, w międzyczasie tworzenie rodziny, sukces, starość I śmierć? Schemat ten pewnie ma swoje plusy I minusy, a także zapewne ma na celu ciągle odnajdywać tą dobrą drogę, jednak ja już dawno całkowicie go opuściłam I poniekąd bardzo tego żałuję. Każdy ma tą swoją drogę, mam I ja, całkowicie swoją. Dobre kilka lat temu zamiast dobarwić tą schematyczną, obrałam inny kierunek. Po części z własnej winy, ale trochę też zwalając na inne czynniki. Bo mama była chora, bo sama walczyłam z różnymi zaburzeniami, czy jeszcze coś tam. Jednak budzę się teraz w wieku 25 lat I dalej myślę w sposób- bo wtedy nie mogłam… Chwila, przecież teraz mogę, a nawet muszę I nie tylko wciąż się edukować, ale przede wszystkim rozwijać. Nabieranie nowych umiejętności, wiedzy jest ważne, a przynajmniej moim zdaniem. Kilka lat temu przec

Na pytanie, co jest w życiu najważniejsze, automatycznie słyszę w głowie odpowiedzi jak rodzina, zdrowie, miłość, szczęście. Pomijając jednak rodzinę, zostają nam same rzeczy, na które tak naprawdę musimy sobie sami zapracować I je wykształtować. Dlatego też moją osobistą odpowiedzią na to pytanie w tym momencie jest- rozwój. Poznałam w swoim krótkim życiu wiele ludzi, jednych ciekawszych, innym nieprzyjemnie dając do zrozumienia, że wcale nie mam ochoty na jakąkolwiek wymianę słów, kwestia mojego wątpienia w innych, którą noszę od urodzenia, a wciąż nad tym pracuję. Z jednymi związałam się na tyle, że nawet czas I odległość nie potrafi rozszarpać tej relacji. Pojawili się też ludzie, którzy zawiedli, których ja zawiodłam, albo wkradły się też jakieś farmazony wyplute przez jakieś trąbki nierozumne, takie jest to życie, którego wciąż nie rozumiem. Jednak wiele ludzi, których znam są osobami, które tak jak ja, są pogubione, niektóre świadomie, inne nie. Trzymają się jakieś swojej rut